|
|
|
|
|
Kruisverhalen
Kruisverhalen
Stille Week 2020
Een week waarin we toeleefden naar Pasen. Intens stilstaan bij het lijden van Jezus, en het lijden in deze wereld. We leefden toe naar het feest van de opstanding, maar niet zonder stil te staan aan de voet van het kruis. Jezus stierf aan een kruis, maar overwon de dood. In het christendom symboliseert het kruis die overwinning van Jezus over de dood.
In ons dagelijks leven treffen we op verschillende plekken en momenten een kruisbeeld; aan de muur, om de hals, in de auto, gekocht, gekregen, verbonden aan een verhaal, een betekenis of herinnering. Wij willen graag deze verhalen met elkaar delen, ter onderlinge bemoediging. Een galerij die de betekenis van Pasen, verhalen van lijden en hoop – zeker in deze tijd van afstand – dichter bij elkaar te brengt.
Commissie Stille Week
PS: Meer informatie over de diensten in de Stille Week en online kerkzijn is hier te vinden.
The Passion door Lux Mundi
De protestantse geloofsgemeenschap Lux Mundi organiseerde dit jaar een online viering van The Passion. Door de maatregelen om de Corona-epidemie onder controle te krijgen is de landelijke editie van het evenement geannuleerd. Rob van der Wal en Ds. Ciska Stark namen het initiatief om dat gat op te vullen met een Lexmondse Passion. De kruiswoorden van Jezus zijn daarin leidraad voor het stilstaan bij thema’s van lijden en het toevertrouwen van ons leven in de handen van de Eeuwige.
In de online viering klinken korte meditaties, zijn foto's uit de omgeving van Lexmond en Hei- en Boeicop te zien en klinkt populaire muziek. Deels live opgenomen en uitgevoerd door Lisa de Bruijn, Marie-Mae van Zuilen, Carmen Eveleens en Annet Rijneveld, jongeren uit de geloofsgemeenschap. De lezingen worden verzorgd door Hiddo en Marleen Reinstra. Jorrit van Driel is verantwoordelijk voor de techniek. De viering kwam Goede Vrijdag 's morgens om half 10 beschikbaar via deze link beschikbaar.
Passion Project Team
1. 
Ik was eens bij een vriend op zijn kamer en zag dit kruisje liggen. “O, dat is mooi”, zei ik. “Je mag het wel hebben hoor, het ligt hier maar en ik doe er toch niets mee. Heb je zelf misschien een kettinkje?’’ ‘’Ja, dat heb ik wel, maar het is eigenlijk een katholiek kruisje.” “Hoezo?”, was zijn vraag. ‘’Protestanten dragen wel een kruisje, maar niet met het Christusbeeldje erop.”
Ik was erg blij met het sieraad. Voelde me niet schuldig met het Christusbeeldje erop. Vaak droeg ik de ketting met de hanger en regelmatig kreeg ik complimenten: ‘’O, wat mooi.’’ Er was eens een dominee bij mij op bezoek en ik heb hem gevraagd, wat hij er van vond dat ik zo’n kruisje droeg. Hij vond een kruisje prima, maar niet met een crucifix. Jezus is opgestaan.
Dat is dus de reden dat ik het kruisje draag tot Pasen. Daarna gaat het de kast in tot de volgende lijdenstijd. Als het Pasen wordt en Jezus niet meer aan het kruis genageld is maar opgestaan, dan is het feest, dan hoeven we niet meer bedroefd of angstig te zijn. HIJ, CHRISTUS HEEFT OVERWONNEN.
Gerry van Merkerk
2. 
Vijf jaar geleden maakten Henk en ik een rondreis door Oost-Europa. Tijdens onze reisdag naar Riga kwamen we ter hoogte van Siauliai een Kruisberg tegen die bedekt was met ongeveer 15.000 kruisen. Overweldigend, bijna surrealistisch wat we daar zagen. Sinds de Litouwse opstanden tegen het tsarisme midden 19e eeuw voor de naar Siberië weggevoerde familieleden kreeg deze berg met kruisen bekendheid als pelgrimsoord. In september 1993 bracht Paus Johannes II een bezoek aan deze plaats. We kochten een eenvoudig kruisje als herinnering aan dit bezoek.
Henk en Mieneke Lever
3. 
Het kruis, gruwelijk. Als ik besef wat Jezus voor mij, voor ons heeft gedaan… een groter offer niet denkbaar. Wat een moed, kracht en lef heeft Hij gehad. Zelfs verlaten door Zijn allerliefste Vader, nog om vergeving vragen voor de mensen die niet weten wat ze doen… En zovelen jaren later ben ik niet zoveel anders als de mensen van toen. Hoe vaak zet ik Hem niet in de wacht, laat ik mijn geloof niet blijken, weet ik er geen raad mee? Maar als ik dan naar het kruis kijk, dan weet ik... Hij laat me niet los, ik ben geliefd.
Gea van Muyden
Liefde is licht, opnieuw geboren,
wakker uit nacht en eenzaamheid
liefde wil strelen niet verstoren
hunkering naar geborgenheid.
Liefde heeft handen, ogen, oren
zo open als de dageraad:
liefde heeft nooit de hoop verloren –
liefde leeft langer dan de haat.
Liefde is licht, laat zich niet vangen,
komt door gesloten deuren heen,
biedt aan de woede beide wangen,
breekt harten harder dan een steen.
Liefde kan legers overwinnen,
springt hoger dan de hoogste muur,
blust, door de vijand te beminnen,
haarden van hoog oplaaiend vuur.
Liefde is licht, uit Hem geboren
die zelf de bron van liefde is;
hij heeft zijn kind aan ons verloren,
Pasen schrijft zijn geschiedenis.
Laat dan uw ziel in zonlicht dopen;
weg boze dromen – wees gerust!
boven mij gaat de hemel open:
Gods liefde die ons wakker kust.
(André Troost)
4. 
Dit kruis is dierbaar voor mij. Het is geschilderd samen met drie gemeenteleden uit de Nicolaikerk in Utrecht. We zijn er dagenlang mee bezig geweest en werden ons daardoor steeds meer bewust van de betekenis van de 40 dagentijd: stilte, inkeer, rust, verbinding met elkaar. Ik vond dat proces alleen al heel mooi. Het zijn uiteindelijk 6 doeken geworden en elk doek gaat over een zondag uit de veertigdagentijd. Het hing, toen het klaar was, in de kerk en elke zondag werd een doek naar voren gehaald en gebruikt bij de preek.
De betekenis van de doeken is deze: Het begint helemaal links, dat is de eerste week van inkeer en stilte. De tweede week: God roepen we om ontferming. De derde week: zondag ‘oculi’ verbeeldt met het oog, want onze ogen zijn gericht op de Heer. Zondag ‘Laetare’ is de vierde zondag. Er zijn juichende mensen afgebeeld en confetti, vanwege de tekst uit Jesaja (66vs10). De vijfde zondag, daar staat ‘Judica’ centraal: doe recht. Het rood als de kleur van bloed en angst. Het paars van het kruis is een kleur die van ouds staat voor pijn en lijden. Dan de zesde zondag: het is palmpasen! En het laatste doek geeft het beeld van de Stille zaterdag, met een treurende vrouw bij het gesloten graf..
Gerdien Bikker-Trouwborst
5. 
Dit kruisbeeld hing vroeger in mijn katholieke ouderlijk huis. Het takje, dat verwijst naar Palmzondag, de intocht van Jezus in Jeruzalem, wordt in de Katholieke Kerk nog elke Palmzondag vernieuwd: een vers takje, gezegend met wijwater, krijg je na de Heilige Mis mee naar huis om het achter je eigen kruisbeeld te steken en deze gebeurtenis te gedenken. Ook zonder een nieuw, vers takje dit jaar, zal het zeker Pasen worden!
Irene Verboom
6. 
Het schilderij heb ik getekend met houtskool. De kruizen en de kruisiging hebben altijd veel indruk op me gemaakt. Jezus was een mens van vlees en bloed en dan moet je dit allemaal meemaken, niet te geloven. Juist omdat Jezus van vlees en bloed was kun je je zo goed voorstellen wat hij meegemaakt heeft. Al die vernederingen vooraf, die leugens, wat kan een mens gemeen zijn. Wat kunnen wij elkaar aandoen. Van geen enkele oorlog leren wij iets, bij de volgende vijandigheid doen we het gewoon weer.
De kaars heb ik met een workshop op de vrouwenbond gemaakt, de meesten maakten bloemen, ik maakte de drie kruizen met Maria op haar knieën ervoor.
Marry de Wit
7. 
De houten kruizen op de gevel achter het liturgisch centrum hebben voor mij een bijzondere betekenis. Met mijn eigen handen en gereedschap heb ik ze mogen maken. Toen ik daarmee bezig was kwam het verhaal van Golgotha voorbij. Natuurlijk was ik ook wel met mijn vaardigheden bezig, maar ondertussen spookt dat verhaal door je hoofd, met die roepende menigte en Jezus die boven hen stierf aan dat kruis, samen met nog twee anderen naast Hem.
Wieb Tulner
8. 
Dit kruisje heb ik op Palmzondag 1976 gekregen van mijn moeder. Ik kreeg het omdat ik belijdenis deed. Vier maanden later verliet ik mijn ouderlijk huis om in Lexmond te gaan wonen. Hier werd ik kleuterjuf op, toen nog, christelijke kleuterschool “De Rank”. Uiteraard ging mijn kruisje mee en heeft het altijd een plekje gehad in mijn huis. Bijna 40 jaar hing het op de schoorsteen in ons huis aan de Driemolensweg.
Naar mate ik ouder werd, kreeg het kruisje steeds meer betekenis. De kruisiging en opstanding van Jezus zijn voor mij de kern van de Bijbel. Ieder jaar word ik weer geraakt door de tijd op weg naar Pasen. De veertigdagentijd, de Stille Week met drie diensten die voor mij een geheel vormen waarvan ik er geen één wil missen. Het avondmaal op Witte Donderdag is voor mij de indrukwekkendste viering van de maaltijd van de Heer. Het voelt dan bijna of Jezus erbij is. Goede Vrijdag waarin ik zo het sterven van Jezus beleef, vooral toen de Paaskaars nog werd uitgeblazen. En dan Stille zaterdag met het indrukwekkende moment als de nieuwe Paaskaars wordt binnengebracht. Het licht van Christus. Na die donkere dagen het Paasfeest. Nieuw leven, en dat in de lente: de Heer is waarlijk opgestaan.
Nu moet ik ook nog iets aan u opbiechten. Sinds december wonen wij in ons nieuwe huis en…..het kruisje ligt nog in de la. Ik moet er nog een geschikt plaatsje voor bedenken. Ik denk, doordat ik dit verhaal mocht opschrijven, dat het nu wel snel gaat gebeuren.
Erica van Zessen
9. 
Jaren geleden, ik had al dagen veel pijn door nierstenen. Op Goede vrijdagochtend de dag van de operatie, voelde ik niets meer. De avond tevoren had ik naar Jezus gebeden, omdat ik zo bang was. Had al zoveel pijn gehad door eerdere operaties. Arts gaf toestemming voor röntgenfoto's. Alle steentjes waren verdwenen. ‘s Middags zaten m’n man en ik samen thuis en dankten God, dat dit zo was gelopen. Hierdoor is Pasen voor ons nog bijzonderder geworden. Ja, wonderen bestaan. De Heer wist wat m'n angst was. Hij heeft zelf zoveel angst gekend aan het kruis.
Elize Aurik
10. 
Dit kruis kreeg ik van mijn vader toen ik belijdenis deed. Ik had er zelf om gevraagd. Mijn vader was houtbewerker en maakte dit, zelf zonder een spijker of wat dan ook. Pen-en-gat verbinding, en van Wengé hout. Een mooie donkere houtsoort. Dat was in die tijd ruim 50 jaar geleden heel bijzonder. Men vond dat Rooms of Katholiek en niet in de Protestantse kerk passen. Ik kreeg overigens van mijn opa en oma en mijn moeder een gouden Hugenotenkruisje, dus was het weer in evenwicht.
Dit kruis heeft op alle plaatsen waar ik gewoond heb, gehangen. Voor het eerst op kamers in Putten, ik weet dat ik daar veel uitleg heb moeten geven over dat kruis. Nu meer dan 50 jaar later is het nog net zo mooi en hangt het in mijn werkkamer boven mijn bureau. Het hout van het kruis is nog prachtig, het is zo goed gemaakt dat het niet uit elkaar valt en....het kruis betekent voor mij nog veel meer dan toen ik belijdenis deed.
Gerry de Bruin
11. 
Dit is een kruis met daarin een levensboom. Wij waren in de Abdei Mariawald in Heimbach, daar zagen wij dit kruis. Het sprak ons aan omdat uit het kruis het leven ontspringt.
Bert van Dieren
12. .jpg)
Op Goede Vrijdag maakte ik vorig jaar een uniek moment mee. Tijdens de evangelielezing van de kruisweg mocht ik samen met enkele gemeenteleden een houten kruis de kerk in dragen. Eerst voelde dat onwennig. We zijn dat in Lux Mundi niet gewend, zo tastbaar lopen met een kruis. Maar de ervaring had ik niet willen missen, want juist het voelen van dat ruwe hout gaf inhoud aan de lezing van de kruisweg. De teksten uit het evangelie volgens Johannes leken meer betekenis te krijgen. De lezingen werden afgewisseld met het zingen van de coupletten uit lied 587. Ik deel graag met u het derde couplet:
Hemelse koning, door God uitgekozen,
waarom staat U terecht als rechteloze?
U hebt geen schuld, de waarheid is geschonden.
U draagt mijn zonden.
Tijmen van Zessen
13. 
Geen kruis om mijn nek, niet aan de muur, maar dit kruis moest van zolder gehaald worden. Het komt uit de inboedel van mijn grootouders van moederskant. En juist nu móet het van zolder gehaald worden. Waarom? Omdat dit kruis, denkend aan het leven van mijn grootouders én de huidige tijd, getuigt van uitzicht en hoop, van verlossing en opstanding. Iedere tijd en ieder mens kent zijn eigen lijden, wat toevertrouwt mag worden de Ene. Want iedere tijd en ieder mens mag in Zijn licht weer opstaan.
Wilco van Snippenberg
| | terug
|
| |
|
|
|
|
ds. A. Noordam, Dordrecht
 21-04-2024
om
09:30
meer details
Mw. Kyra van der Grijn
21-04-2024
om
18:30
meer details
ds. D.Steenks, Dordrecht
28-04-2024
om
09:30
meer details
Schuif maar aan
28-04-2024
om
18:30
meer details
|
|
|
Opmerkingen over deze website?
webmasterluxmundi@gmail.com
|
|
|
AVG & foto's
Met ingang van mei 2018 zal het foto-album niet meer worden geactualiseerd. Volg ons op Facebook om onze meest recente foto's te bekijken.
|
|
|
|
